شاعرانه

شعرهای من

شاعرانه

شعرهای من

نقطه چین

من اولین نقطه چین بودم 

 

تنهاترین فرد زمین بودم 

  

 

 

پشت سایه شب کمین کردم 

 

در انتظار صبحی آتشین بودم 

  

 

 

تا خالقم بر من نظر افکند 

 

من دگر عاشقترین بودم 

  

 

 

عمری اسیر واژه ای تنها 

  

آواره روی زمین بودم 

 

 

 

صدایی مرا به خود آورد 

 

صدایی که با یادش غمین بودم 

 

 

 

بی نام بودم و بی نشان  

 

با آنکه عمری در زمین بودم 

 

 

 

پشت من اما کمین کرده اند 

 

دو گل که نمی دانند؛ نقطه چین بودم  

 

 

 

نظرات 1 + ارسال نظر
تبسم 1387/09/04 ساعت 12:21 ب.ظ

سلام شعر امروزت خیلی خوبه و امید در آن موج می زنه
بهت تبریک میگم از اینکه از نقطه چین ترقی کردی و عشق حقیقی معبودت را حس کردی
سردادن آواز عشق برای خدا بهترین عشق است.
می دونی که والاترین صفت خدا هم عشق است
عشق عظیم ترین و ماوراء ترین نیرو در همه کیهانهای هستی است مجرای عشق صفات الهی خدا هم چون آفتاب صبح می درخشد هر انچه در عالم هستی است به سوی تو جذب می شود البته اگر تو عشق را بی مصالحه به قلب خویش راه دهی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد