ای حسین ای نفس آرام خدا

 به نام خدا

 

 اللهم صل علی محمد وآل محمدو عجل فرجهم

 

ای حسین ای نفس آرام خدا

ای بدی ها را زحق کره جدا

ای توجان عشق ای سبط نبی

ای عزیز فاطمه ابن علی

 

ای تو راعباس یاور، یا حسین

ای که گشتی بی برادر، یا حسین

ای که زینب بود غمخوارش حسین

ای که بیسر بود سردارش حسین

 

ای تو را شش ماهه نامی اصغرست

یا که زین العابدین و اکبر است

آمدم با کوله باری از گناه

تا بگریم بر غمی بی انتها

 

آب بی آب است بی نام حسین

چشمها خواب است بی نام حسین

قلبها خونین غمین و پر حزین

ناله ها محکم عظیم و سهمگین

گامها مان استوار استوار

دستهامان خشمگین خشمگین

 

شمرها را بر حذر همچون یزید

سیفنا یُعلی الی حبل الورید

گررسد دستم به گردن هایشان

بشکنم آنگه بُرَم سرهایشان

 

آه از این شرمساری آه آه

آه از این سو گواری آه آه

ای خدا ای کاش سنگ آسمان

غصه خاطی برد ازعمق جان

 

7محرم الحرام 1430

وقت خریدن شده  یوسف زیبای من

به نام خدا

 

 یک نظراز روی نازیک نظرازروی باز

هرکه در این بادیه ناظر نبود گو بمیر

آه ندارم به بر جاه ندارم به سر

غصه من قصه شیدایی مردان پیر

وقت خریدن شده یوسف زیبای من

تو که عزیز منی من که اسیرم اسیر

عاشق دل سوخته بی تو بسی ساخته

خاطی سر گشته بیچاره دور از امیر

این همه دوری زیاراین همه صبر از نگار

عمر من رو به مرگ آمدنت دیر دیر

مهدی موعود ما جان به کف امد بیا

سر به هوای تو ام در به دری سر به زیر

 

 

 

23 ذی الحجه 1429

2 دیماه 1387

مادر

به نام خدا

میلاد فاطمه زهرا سلام الله علیها را به پدر ومادر عزیزشان و همسر و فرزندانشان تبریک میگوییم

 

 

باران رحمت خدایی و بر ما تو سرمدی

ام الائمه ای تو و ام  محمدی

هستی زهست تو پیداست فاطمه

زیرا تو مادر منتقم آل احمدی

 

اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم .

۲۰ جمادی الثانی ۱۴۲۹

چرا قبر فاطمه سلام الله علیها پنهان است ؟

به نام خدا

 

شهادت مظلومانه دختر نبی گرامی اسلام ( فاطمه زهرا ) سلام الله علیهما را به پیشگاه معصومین علیهم السلام تسلیت عرض میکنیم

 

سوالی که امشب باید از همه کسانی که ادعای مسلمان بودن دارند پرسیده شود این سوال است

که:

چرا قبر فاطمه سلام الله علیها پیدا نیست ؟

اهل تسنن جواب مارا بدهید :

فاطمه از چه چیزی ناراحت بود که وصیت کرد مرا شبانه غسل دهید و کفن  کنید و شبانه دفن کنید ؟

رمز پنهان بودن قبر فاطمه چیست ؟

( پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند رضایت فاطمه رضایت من و نا خشنودی او خشم من و خشم من  خشم خداست )

آیا پنهان بودن قبر فاطمه سلام الله علیها  دلیلی محکم بر نارضایتی او از اوضاع بعد از رسول خدا صلی الله علیه وآله نیست ؟

ما حتی از علت شهادت ایشان سوال نمیکنیم

فقط بگویید چرا قبرش پنهان است ؟

به امید روزی که منتقم آل عبا  عجل الله تعالی فرجه  انتقام مادرش را بگیرد .

 

 

در غربت  یک شام  تنها یک  شمع  ما را  راهبر  بود

 می سوخت شمع ودرنگاهش یک  قطره ازخون جگر بود

 میگفت   من میسوزم  اما پروانه ام  صاحب اثر بود

من سوختم  تا  در بسوزد   هم میخ  وهم  در   بی خبر بود

 در سینه یک دردم  فزون  یافت  زیرا  علی  بی همسفر  بود

من  سوختم  خاموش و اکنون   پروانه هم   بی  بال و پر  بود

این ماه  ماهی بس  قشنگ است زیرا علی  فکر  سفر  بود

خاطی  چه  میگوید  خدا یا   ای کاش  رفتن   زود تر بود

 

جواز عشق

به نام خدا

 

یادم نمیرود که هنوز از برای عشق

دستم به سوی هر کس و ناکس دراز شد

 

البته هیچ کسی یاریم نکرد

تا اینکه وقت غمزه و ناز و نیاز شد

 

قلبم چو سینه دریا پر از خروش

آرام بخشم آتش و سوز و گداز شد

 

آمد به روی و بر انداخت زیر و بر

هر کس که پیش رخش سرّ و ساز شد

 

هر لحظه ام غم و غم من خنده های او

هر رازم آشکار و عیانش چو راز شد

 

تقصیر، زان خاطی ول گرد بوده است

تا اینکه عشق خالص و وقت نماز شد

 

وجهت وجهی لله مخلصا

این شد که عشق وعاشقی من مجاز شد

۱/۲/۱۳۸۸

 

پست مربوط:

دوست دارم اما به خاطر خدا

 

 

نوش زهر

به نام خدا

(وزن شعر :دیم دیرم دیم. دیم دریم دیم .دیم دریم

 

نوش زهر از تیز عشقم داده اند                                    سختی و رنج و بهشتم داده اند

لحظه ای غم یک جهان اسایش است                           جان من سختی کشی بی سازشست

ای که از اوج فلک دیدی مرا                                         در زمینم در زمانم ای خدا

ای غم عالم سرم بشکست ورفت                                نه گرفت وبست ننشستو برفت

ای به دلداری تو مشهور جهان                                    نام ننگم کی نهادی بر زبان

خوب بنگر حال و احوال مرا                                         جای خالی کن بهشتم کن سرا

من گنه کردم تو دیدی ای خدا                                     نه گناهم .دست من چشم مرا

تو مرا دیدی به هنگام گناه                                        من ندیدم غیر افسون غیر جاه

ای نگاهت مستقربرمن بس است                              این نگاهت زجرمن دیگربس است

نیست بالاتر عذابی غیر این                                      بارالها ای خدا دیگر نبین

من همین بس کز تو دورم جان من                            جان من اتش مزن بر جان و تن

امدم باز امدم پرودگار                                               دستگیرم . دست گیرم یار یار

ای خدایی که تو هستی پیشتر                               در گذشتن عفو کردن بیشتر

من قدم ننهاده ام در راه تو                                      تو نمودی راه را در راه تو

یک قدم از من هزاران از تو بود                                 خوب بود و خوب بد هم از تو بود

بد منم خوبم تویی ای کردگار                                   غیر من بر من توانایی میار

بد تو دادی تا کنم یاد تو را                                       بد نباشد بد سزاوار تورا

یک قدم از من هزاران از تو بود                                  بخشش و عفو از کناهان از تو بود

گر گنه کردم نگاهم یک نگاه                                     آن نگاهم بر کرم دادم پناه

خوب بشنیدم که مذنب گفته بود                              نیک گفت و نیک هم بشنفته بود

کاش بود از من گناهی همچوعفو                             عفو تو ای بارالها عفو عفو

شرم دارم شرمی از این ادعا                                   کو گناهی در خور عفوت خدا

خوب دادی تو جواب ادعا                                        مرحبا بر ان عطا با این اتی

رو بهشتم زان تو نیکو بیان                                     رو که عظم عفو کردی در میان

عفو من با ان گناه و غفلتت                                   رو که عجزت در گنه کردی عیان

                                  رو که عجزت با گنه کردی عیان

مهر ۱۳۸۶

سکوت

به نام خدا

 

اگر چه عشق تو من را به آسمان بردست

ولی برای دیدن رویت هبوط خواهم کرد

 

اگر چه  فکر بلبل مستست وصل و حضور

ولی به انتظار شقایق سکوت خواهم کرد

 

اگرچه  پیرم و خاطی اگر چه بی دینم

ولی برای دیدن رویت قنوت خواهم کرد

 

غمگین و تنها

به نام خدا

 

افسرده حالی بیکسم ، غمگین و تنها

تنها ترین تنها منم ،تا صبح فردا

 

هر لحظه از عمرم شب و، روزم تویی تو

هر لحظه مستم با تو و ، شورم تویی تو

 

مستم اگر نادیده هستم  ، روی ماهت

قلبم حزین فکرم غمین ، دیده به راهت

  

عاقل شدم دیدم تو را  ، در اوج مستی

دیدم خدا را تو، خدا را میپرستی

 

ای جان  من ای روح من، ای حضرت دوست

او  از من و من  باقیم  ، باقی هم از اوست

 

 گفتم چه میشد  درد من  را ، میشندی

گفتی مگر خود را تو، خودرا سر بردی؟

 

یا خویشتن را  منتخب کن، یا خدا را

نه دوستی با خویش و نه ، باما مدارا

 

 با من بمان با من،  توای نامهربانم

مرگا به من  گر غیر نامت را بخوانم

 

یک بار دیگر مهلتم ده تا بمیرم

من زنده یا نه،  تو عزیزی من اسیرم

 

بخت گران  روی سیاهم  شد فراموش

تا  خاک  کوی تو نگیرم من در آغوش

  

ای آفتاب مشرقم ، ای صبح امید

عمریست بر من غیر مهر تو نتابید

  

مهرت به دل دارم اگر چه رو سیاهم

خاطی بدم من  خاطیم ، تو سر پناهم

 

 در شاه بیت این سروده  زنده گشتم

نام تو آوردم به لب ، آواره  گشتم

 

 سوزد دلم  چون خاطرم سوی تو آید

ای مهربان عاشق کشی از تو نشاید

 ....

 جمعه 25/11/1387

دارو ندار

به نام خدا

                                 

 

با زاین دل کرده شوق دیدار

زان رخ  غمزه کن خوش کردار

دیدن چهره آن زیبا رو

آرزو در دل من شد پندار

 

باشد آن راکه تو باشی هوسش

روی ناز تو همه دار و ندار

 

نبرم راه به عشقش چو سرم

نرود با نگهش بر سر دار

 

عشق آندم بکند سوز و گداز

که شود دایره من دایره وار

 

خاطیا شکر ببر بر در دوست

که شدی بنده یکتا  دادار

 

خزان ۱۳۸۳

یار دور

به نام خدا

 

شنیدم از رفیقی  همچو حوری

به تنگ آمد دلم از فرط دوری

بگفتم یار من  برتر ز حور است

کجا حوری کند از دوست دوری؟

شکر ریزی کنم شکر خدا را

که او قسمت کند سنگی بلوری

کنم توصیف رویش چون که مستم

کند مست رخش آیا صبوری ؟

 

بهار ۱۳۸۴

افسوس از آن غزل کان در بند مثنوی گشت

به نام خدا

 

دارم به دل  دمادم شوق نگاه رویت  

آیا شود که این دل راهی برد به کویت

در سینه ای که در آن عشق تو بود هر دم

با هر طپش زقلبم افزوده گشت دردم

دردی که غیر مردن آن را دوا نباشد

باشد وصالت ای دوست ،مردن روا نباشد

آرامتر ز اشکی کز شوق بر رخم شد

رفتی زدستم ای گل خاکیست بر سرم شد

دلبر که بامدادان با دیگران ندا کرد

قلب شکسته ام را بر غیر خود فنا کرد

با دلبران نشستن راز دلی شنفتن

خاطی نبیند این را جز حین خواب و خفتن

افسانگان دهریم دلبر چو جست مارا

دل در نداد با ما  دل سنگ ِ سنگ خارا

شایسته بود بیرحم عاشق کشی کند باز

با این که کرده ام بود صد ها نیاز بی ناز

گر او نیاز بیند از لطف وافرش باد

نازی که جان ستاند  پیوسته بر رخش باد

افسوس از آن غزل کان در بند مثنوی گشت

آهیست از ته دل جویای دلبری گشت

 

 

27/11/1383

ای با اصالت یار من ای شاخ  طوبا

بسم الله الرحمن الرحیم

 

أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كلَِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرْعُهَا فىِ السَّمَاءِ(24)

تُؤْتي‏ أُكُلَها كُلَّ حينٍ بِإِذْنِ رَبِّها وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ: (25 ) إبراهيم 

 

دقت کن و بنگر که  چگونه خداوند «كلمه طيبه»  را به درخت پاكيزه‏اى تشبيه كرده كه ريشه آن  ثابت  و شاخه آن در آسمان است؟!

درختی که هر زمان که خداوند به او اجازه دهد میوه اش را عطا  میکند و خداوند برای مردم اینچنین مثال میزند شاید متذکر شوند.

 امام صادق علیه السلام فرمودند:

پیامبر صلی الله علیه وآله در مورد  آیه  فوق فرمودند :

من ریشه آن درختم و علی تنه آن و ائمه  شاخه های  آن و علم ما  نتیجه و میوه آن و شیعیان  ما برگ های آن درخت هستند  .آیا ای ابا حمزه چیز دیگری باقی ماند؟

نه : به خدا قسم نه

پیامبر فرمودند: به خدا قسم  زمانی که فرزندی از شیعیان ما به دنیا می آید برگی بر آن درخت  می روید و زمانی که میمرد  آن برگ  میوفتد .

 عن أبي جعفر (عليه السلام) قال: سألته عن قول الله تبارك و تعالى: كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّها.

فقال: «قال رسول الله (صلى الله عليه و آله): أنا أصلها، و علي فرعها، و الأئمة أغصانها، و علمنا ثمرها، و شيعتنا ورقها. يا أبا حمزة، هل ترى فيها فضلا؟» قال: «قلت: لا و الله، لا ارى فيها. قال: فقال: «يا أبا حمزة، و الله ان المولود ليولد من شيعتنا فتورق ورقة منها، و يموت فتسقط ورقة منها».

البرهان فى تفسير القرآن، ج‏3، ص: 297

 

 

ای با اصالت یار من ای شاخ  طوبا

ای آنکه اصلی  ثابتی فرعی معلّی

تُوتی اُکُلها کلَّ حینٍ گفت با من

یعنی بهشت جاودان با تو محیّا

هم حوروغلمان انس وجان نام  توگویند

در آسمان  هفتمین چرخ مصفّی

دستم بود بر آستان درگه  حق

آندم که نامت بر دلم گردد مجلّی

نامت بود نامی ز اسماء الهی

از شوق دیدار رخت قلبم محرّی

تسبیح گویان یار خود را خوانده ام من

در کوی او باشد مرا یارب مصلّی

در اوج تنهایی بگویم با خدا من

یارب سلامت دار مهدیّ الامم را 

بهمن 1383

تعریف کن  

به نام خدا

 

سلام دوست من

 

ممکنه خودتون رو معرفی کنید  آره شمایی که  صبح زود  هر روز  میای

میکشیم به هر طرف راه من است  سوی تو

به نام خدا

 

دست زنم به دامنت  دل فکنم به کوی تو

درد بگیرد از دلم لحظه به لحظه روی تو

جان منست دم به دم مست می و سبوی تو

صد گره زد بر این دلم رشته به رشته  موی تو

حب من است روی تو دشمن من عدوی تو

می کشیم به هر طرف راه من است  سوی تو

۱/۱/۱۳۸۴

 

نامه ای به یار مهربان

به نام خدا

 

نامه ای به یار مهربان

در آغاز فصل بهاران

از عاشق ترین گنه کاران

و سلامی گرم و فراوان

به یار یاران و جان جانان

آرام بخش روح و روان

رونق بخش بی سرو سامان

مرمّم دل ویران

والی ملک جان

سردار بی دلان

مولا صاحب الزمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف)

آری باز دل در هوای وصالت پر میکشد و قلم شرحه شرحه قلب را بر صفحه صفحه کاغذ میپراکند

به این امید  که دل یگانه همراهمان را به جوش و خروش آورد

( خیال نقش تو در کارگاه دیده کشیدم     به روی ماه تو نگاری ندیدم و نشنیدم    )

و بهتر بگویم  بعد از آن

زشاخسار معلی فرشته وار پریدم

بدان که از توی حوری تنی چه ها که ندیدم

ولی وصال !

زهی وصال که دیدم .

زخویشتن چو بریدم  به روی ماه تو آرام  با امید پریدم

صدای ناز تویی بود آنچرا  که شنیدم  .

 

ای مهربان من که ویران نموده ای دلم

بی پرده گویمت  که تویی حل  مشکلم

باز آی که تاب و توانم بریده شد

در حسرت تویی دل من شقّه شقّه شد

 

ای ناز من  زیباترین آواز من

ای راز من سودای مشکل ساز من

ابروی تو خال  لبت  بوی خوشت  روی مهت 

 

شادم که چون یارم تویی .

خاطی ۹/۱۲/۱۳۸۳

غیر تو را غیر تو را

به نام خدا

 

صدا زدم تو را که من دلم به درد آمده

در انتظار دیدنت جان  به نبرد آمده

آنکه بگفت جان دهم وانکه سرود تن دهم

یا که سمرقند دهم آنچه پسندند دهم

جمله وجود در میان غیر تو بود بر عیان

داشتنش به جز تو جان جان تو باد در امان

بخشش آنکه جان و تن داد به عشق راه تو

زد به دلم شراره ای وز ته قلبم آه تو

دیده هر آنکه داده او در هدفش به جز تو را

غیر تو را  تویی مرا روی تمام ماوراء

بخشش من برای تو هستی خال هندوت

بر رخ دلربای تو هستی تو فدای تو

 

 

4/10/1383

هرکسی  هم شان خود در بر کشد

به نام خدا

 

گر که می خواهی که با ما ماشوی

بایدت خالی زغیر ما شوی

 

ای که میخواهی تو همراهی کنی

نه سزا باشد جفا کاری کنی

 

گر که من من گویم و تو نیزمن

نه تو میمانی نه تو باقیست من

 

حال باید رفت تا سوی خدا

تا کند از غیر خود مارا  جدا

 

باید او اسرار را بر دل نهند

تا که دل بر دیده ات  باشد  سند

 

گر که می خواهی خدا مارا خََرَد

رو پیاپی رو به دنبال خِرَد

 

عقل آمد دستگیر قلب شد

غیر نور حق ز عمقش سلب شد

 

عقل در خود از خدا دارد نشان

عقل  می خواند خدا را بر عیان

 

عقل در اوسط خدا را دیده است

زین سبب مهرش به دل برچیده است

 

عقل با هر منتجی آمد برون

آن نتیجه خالق سر و درون

 

قلب باشد محبط نور اله

بایدش خالی کنی از ما سواه

 

تا رهایی تو  به فکر راه باش

ور نه کوری تو به فکر چاه باش

 

چاره آدم شدن در بندگیست

بندگی کردن خدا را زندگیست

 

مردگان هم بنده اند اما چه بد

هرکسی  هم شان خود در بر کشد

 

تو همان حقی  خدارا ای خلف

باتوام خاطی تو روکن بر هدف

 

 

ابر بی باران  و چشم گریان

به نام خدا

 

 

ابرام دیگه نداره بارون بیا

دلم نداره سرو سامون بیا

فرشته ها لباسشون خاکیه

چشاشون از غصه هاشون حاکیه

آخه تو احساس منو ندیدی

بیا  سیاهی میره با  سپیدی

ای تو تموم شعرای قشنگم

توشعرامم با غیر تو میجنگم

دلم هوای تورو داره بیا

دلم دیگه  طاقت نداره بیا

آخه آقا سختی ها بیشماره

نام یه موعودو به یاد میاره

خودم میخوندم که تموم دنیا

پر میشه از سختی ها و بلایا

خودت میای میبری هر چی زشته

آروم میشه زمین انگار بهشته

میشه منم تورو  اونوقت ببینم

یکی بشم زیر سایت بشینم

هر چند که خاطی بودم و بدم من

قید همه کس غیرتو زدم من

می خوای بگی دروغ میگم.درسته

کردم همونی که دلم می خواسته

حق با تو اما مگه الان کجام ؟

دلم الان میخاد که اونجا بیام

یه بارصداقت اگه داره دلم

بزار فدات شم تموم شه مشکلم

 

30/10/1387

مهدی موعود علیه السلام

به نام خدا

 

باز شد  جمعه و دل  بی تاب است

نقشها بی تو خطی بر اب است

جان من مهدی موعود بیا

چشم حاکم به  یمن در خواب است

 

 اللهم صل علی محمد وال محمد و عجل فرجهم

 

ازعقل تا جنون

 به نام خدا

 

وقتی که غصه نخوردم برای او

رفتست و باز نگشتست  تا کنون

وقتی که سر به یقّه نهادم برای فکر

 بازآمد ست و مرا برده تا جنون

درد م اگر علاج نکردست گو به او

 دیگر مزن  به دلش  خنجری فزون

می گفت خاطی خالی نفس زنان

از دل نمیرود اگر چه برون رفته از عیون

ای کاش زنده بودم و میدید جان من  

تیر نگاه او و تن غرقه ام به خون 

ای پادشاه  خوبی ای حسن بی نهایت

به نام خدا

 

 میسوزم از فراقت  روی از جفا بگردان

هجران بلای ما شد یارب بلا بگردان

 

در بارگاه خوبان  جای خسی  چو من نیست

یا دل بگیری  از من  یا دلربا بگردان

 

این چرخ دون و گردون  این غصه پیاپی

یا  این که درد طی کن  یا رو به ما بگردان

 

دوشم سپید و سرخی چشمم به هم در آمیخت

انصاف خواجه ام کن  جان را رها بگردان

 

این رسم  از که دیدی یا  خود نوشتی آنرا

کی از  غلام  دوری  این را زما بگردان

 

رو.  تا نبینمت  من  ای مست حق پرستم

ایکاش میشدی من آنگه  قضا بگردان

 

دیگر قرار سهل است  خاموش مرده ام من

امید من تو بودی بر من صفا بگردان

 

این است رسم مردی؟عاشق کشی بدین سان؟
صد جان زما بگیر و یک رو به ما بگردان

 

امشب برم شکایت هرچند مجرمم من  

این عجز و قرض من را یک سر  ادا بگردان

 

دستم  شکسته ظرفی خالی سفال چشمم

پر کن  ز روی دیده  زرها عطا بگردان

 

ای پادشاه  خوبی ای حسن بی نهایت

ای افتاب  مشرق مغرب  شها بگردان

 

صبر است  چاره ما صبری براین شکایت

دردم فزونی اش باد  شاید دوا بگردان

 

این دم زدن  مرا بس هرچند بر نگردد

همچون  تویی که رفتی یارب فنا بگردان

 

از هر دو بیت  هر دم  حرف از تو میزدم من

اما  تو هی سرودی  از وی  مرا بگردان

 

خاطی  چه مینوشتی  زیبا سرودنم را

این گونه  عشق بازی  باز آی یا بگردان

 23/ 10 /1387

بیا ای روح آرام بهشتی

به نام خدا

تقدیم به دوست که با من غیراوست  

 

نصاب عشق را از من بپرسید که من با نارفیقان در نبردم

به وقت سر سپردن بهردل دار دلی دارم که گوید مرد مردم

امان از دست بیشرمان عالم که رو کردند سرّی را که کردم

کجایی ای که دنبال تو گشتم دوای من شدی اکنون تو دردم

بگویید ای خوشان با مردم شهرکه من مُردم اگرچه گرم و سردم

خدایا یک خطا کردم که آن هم دلم را من به نامحرم سپردم

بیا ای روح آرام بهشتی بیا روزم که شبها را شمردم

ماه عشق ماه محرم 1430

شعر در غير مدح اهل بيت عليهم السلام كراهت دارد

به نام خدا
سلام دوستان من


شعر در غير مدح اهل بيت عليهم السلام كراهت دارد

سوره شعراء
وَ الشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُنَ(224)
أَ لَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فىِ كُلّ‏ِ وَادٍ يَهِيمُونَ(225)
وَ أَنهَُّمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ(226)
إِلَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَ ذَكَرُواْ اللَّهَ كَثِيرًا وَ انتَصَرُواْ مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُواْ  وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ أَىَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ(227)
 شاعران كسانى هستند كه گمراهان از آنان پيروى مى‏كنند. (224)
آيا نمى‏بينى آنها در هر وادى سرگردانند؟ (225)
و سخنانى مى‏گويند كه (به آنها) عمل نمى‏كنند؟! (226)
مگر كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام مى‏دهند و خدا را بسيار ياد مى كنند، و بعداز انكه مورد ستم واقع مى‏شوند طلب يارى ميكنند وآنها كه ستم كردند به زودى مى‏دانند كه بازگشتشان به كجاست! (227)
 
شاعران سخنانى ميگويند كه به آن عمل نميكنند
خدا كسانى كه به گفته هاى خود عمل نكنند دوست ندارد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ‏
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فىِ السَّمَاوَاتِ وَ مَا فىِ الْأَرْضِ  وَ هُوَ الْعَزِيزُ الحَْكِيمُ(1)
يَأَيهَُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ(2)
كَبرَُ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُواْ مَا لَا تَفْعَلُونَ(3)
إِنَّ اللَّهَ يحُِبُّ الَّذِينَ يُقَتِلُونَ فىِ سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَنٌ مَّرْصُوصٌ(4)
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه تسبيح خدا مى‏گويند و او شكست‏ناپذير و حكيم است! (1)
اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! چرا سخنى مى‏گوييد كه عمل نمى‏كنيد؟! (2)
نزد خدا بسيار موجب خشم است كه سخنى بگوييد كه عمل نمى‏كنيد! (3)
خداوند كسانى را دوست مى‏دارد كه در راه او پيكار مى‏كنند گويى بنايى آهنين‏اند! (4)

نه ، هر که رود کعبه ، او پیرو دین است  

به نام خدا

 

النور : 32   وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى‏ مِنْكُمْ وَ الصَّالِحينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ

بى همسرانى كه در ميان شما زندگى ميكنند را به ازدواج يكديگر در آوريد ، همچنين بندگان  و كنيزان درستكارتان را به ازدواج هم  در آوريد

اگر همه آنها فقير و تنگدست باشند ، خداوند از فضل خود آنان را بى‏نياز مى‏سازد خداوند گشايش‏دهنده و آگاه است! (32)

 

مادامی که آیه قرآن به ما امر میکند  که جوانان را به ازدواج یکدیگر در آورید  و ما دامی که در همسایگی ما گرسنه ای سر به بالین می گذارد نه حج واجب است و نه ره دین می باشد .

 

 

این را بدانید نود در صد آقایان اگر به تکلیف شرعی خود عمل کنند هیچ گاه مستطیع نمیشوند  وعلت  استطاعت آنها برای حج ، زیر پا انداختن هزاران واجب الهی است .

 

البته خیلی ها برای رسیدن  به این حقیقت  باید حاجی شوند  و خیلی ها فقط با تفکر در دستورات  عبادی حج است  که به این حقیقت میرسند .

لذا کسی حق ندارد با احکام خدا بازی کند .

تنها  وظیفه ما بیان  حق است .

حج شرایطی دارد و از آن جمله  استطاعت مالی است . بنده بعید میدانم  کسی به تکالیف مالیش  درست عمل کند آنوقت استطاعت مالی برای حج هم داشته باشد اقلا خیلی کم چنین اتفاقی خواهد افتاد  .

به جرات میتوان گفت  اگر چنین شود تعداد حاجیان به یک دهم  تعداد  فعلی کاهش خواهد  یافت .

در آن صورت  عوض اینکه پول شیعیان  به جیب وهابیت  کثیف ریخته شود تا آنان القاعده را برای شیعه کشی تامین کنند با آن پول مشکلات جوانان شیعه بر طرف میشد  نه اینکه با آن پول خون آنها ریخته میشد  .

البقرة : 242   كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ

اين چنين، خداوند آيات خود را براى شما شرح مى‏دهد شايد انديشه كنيد! (242)

 

 

 

نه ، هر که رود کعبه ، او پیرو دین است  

دین است مقصود ، مقصود من این است

شعر انتظار

بسم الله الرحمن الرحیم

 یا مولا

 دفتر شعرم ورق ندارد

قلم به دستم رمق ندارد

 

بار خدایا کجا روم من

سرخی رنگم شفق ندارد

 

کاش که این دلخوشان بدانند

شام غم من فلق ندارد

 

مستی دیدار روی ماهت

جام و شراب و عرق ندارد

 

خاطی شب گرد پابرهنه

درد دلی جز به حق ندارد

 13 /9/1387 مصادف با چهارم ذی الحجه 1429چهار شنبه، 2008/12/03

شعر نقاشی

به نام خدا

 

آسمان آبي نيست

موج دريا  خاموش

نه قلم ميلغزد

 نه به سر باشد هوش

 

 خاکها  مهر سکوت

 بادها  زنداني

 کو کجا کاغذ دل

تن دل  بی پر و پوش

 

 آسمان آبي نيست

 ابرها  دور شدند

نه شبي روز شده 

 جاي خورشيد ولی  خالي نيست

 

 آسمان آبي نيست

 رودها  جاري نيست

 نه صداي بلبل 

 خبر از ماهي نيست

 

همه  تقصير  شما ست

ماه میگفت  چنین

خودش آري خود او

خفته ؛ بی جوش و خروش

 

 آسمان آبي نيست

این چنین منتظرید ؟

نه . همان به که بمیرید شما

یا دهن بسته و باشید خموش

 

13 /9/1387 مصادف با چهارم ذی الحجه 1429    /  چهار شنبه، 2008/12/03

 

 

شب شعر

به نام خدا

 شب شعر تو تا به صبح امید

غم دل میکند جدید جدید

 

بارالها غروب شده است

یا به صبحی ستاره گشته پدید

 

نه گلی و نه بلبلی به چمن

نه غزل را غزاله کرده حمید

 

سرخ برگ گلم شقایق تو

سالها پیش گشته بود شهید

 

قطره اشکم غروب جمعه دل

منتظر تا ببیندش خورشید

  12 /9/1387 مصادف با سوم ذی الحجه 1429 سه شنبه، 2008/12/02

من اگر ترک کنم ، ترک به جز یار کنم  

بسم الله الرحمن الرحیم

 

هود : 17   أَ فَمَنْ كانَ عَلى‏ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى‏ إِماماً وَ رَحْمَةً أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلا تَكُ في‏ مِرْيَةٍ مِنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يُؤْمِنُونَ

آيا آن كس كه دليل آشكارى از پروردگار خويش دارد، و بدنبال او ، شاهدى از جنس  او مى‏باشد، و پيش از آن، كتاب موسى كه پيشوا و رحمت بود  آنها به او ايمان مى‏آورند! و هر كس از گروه‏هاى مختلف به او كافر شود، آتش وعده‏گاه اوست! پس، ترديدى در آن نداشته باش كه آن حق است از پروردگارت! ولى بيشتر مردم ايمان نمى‏آورند! (17)

 

من اگر ترک کنم ، ترک به جز یار کنم                       ور نه این محتسبان رابه زری زار کنم

 

یار من شاهدی از جنس نبی ست                          شاهدان را پس این یار بسی خار کنم

 

یا رب این زمزمه هفده هود                                   تا به طبلی کنم آوازکنم جار کنم

 

حافظا گوی به هافز : زپس ظلمت نور                       زپس هجر بود وصل و چنین کار کنم

 

که نه هجران تو شیرین ای دوست                              نور امید تو شیرینی پندار کنم

 

جملگی ازتو گذشتند چه آسان مولا                        فکر این در سر خاطی به سر دار کنم         

 

                             4/9/1387    25/ذی القعده 1429 یوم دحو الارض

 

ترک علی و آل او نمیکنم نگو نگو

بسم الله الرحمن الرحیم

 

رها کنید ادعا .  چنین کنم چنان کنم

ترک علی و آل او نمیکنم نگو نگو

 

من ، شکنم به رندیت . شاهد و ساغر ت کجاست

کو به کجاست  محتسب مدعیان علم او

 

این همه ادعا کجا داشت ثمر به من بگو

تا فکنم به زیر پا این قلم شکسته رو

 

هافز و حافظم یکی ، حافظه قد نمیدهد؟

می نخورید سرخوشان وقت شکستن سبو

 

این همه درد و غصه ها این همه خواب و هاو هو

وقت  عمل فرا شده  پشت سر است رو برو

 

 باز همیشه منتظر باز همیشه در قفس

مرغ دلی شکسته پر ، خاطی رفته کو به کو

 

24ذی القعده 1429

3/9/1387

 

 

یارب آن منتقم آل عبا را برسان .

بسم الله الرحمن الرحیم

 

دست ها رو به سماء

گوشه چشم عزیزم گریان

منعکس از دل کوه

یک صدا زمزمه وار

یارب آن منتقم آل عبا را برسان . علیهم السلام

چک چک آب به روی صخره

نقمه بلبل سرگشته  عشق

پرش چابک آهوی کویر

همشان عقربه وقت شمار

که خدا رونق بستان و صفا را برسان

من که از سهم طبیعت دورم

نور خورشید فقط مال من است

تا در این ظلمت نادانی و جهل

نفسی ساز کنم

و دعایی بکنم

یا رب آن مرهم غم ها و شفا را برسان

 

2/9/1387