غزه

ای غزه؛ ای شهر غریب ؛ ای که بر سرت آتشی مهیب 

چه کسی با تو چنین کرد؛ خانه ات فرش زمین کرد 

چه کسی کودک و خردت همه را غرق به خون کرد 

من ندانم او چه شمری است که چنین قتل و جنون کرد 

هر که هست باید بداند که جهان؛ بی پدر نیست 

کار و بار و زندگانی بی هدف نیست؛ بی سبب نیست 

چو فرو ریزی سقفی؛ او فرو ریزد سقفها 

چو کشی تو بی گناهی؛ او بگیرد دودمانت 

چه خموشی ای پرنده؛ بانک حق فریاد کن 

تا که واگوید صدایت گنبد هفت آسمان